Rondwandelroute rond de Oderteich.
Oderteich vijver - een hoogtepunt van het Upper Harz watermanagement systeem
Je begint de wandeling bij de bushalte "Oderteich" of op de parkeerplaats aldaar. Nadat je de weg bent overgestoken, zie je rechts het wateroppervlak van de Oderteich-vijver . Hier loop je eerst over de stuwmuur naar de oostelijke oever van de Oderteich. Aan het einde zie je rechts een bos.
Dit is zeer ongerept gelaten, met veel dood hout en bomen van verschillende leeftijden. Dit is een van de oudste bosopstanden in de HarzHarz Nationaal Park. Dit bos werd al snel na het ontstaan van de Oderteich beschermd tegen ontbossing. Het is bedoeld om bodemerosie te voorkomen en zo voldoende water in de Oderteich te garanderen.
Harz oer- of bergspar
Een bijzonder kenmerk van dit bos zijn de overgebleven Harz sparren, waarvan sommige meer dan 300 jaar oud zijn. Met hun spichtige vorm en korte, naar beneden gerichte takken hebben ze zich aangepast aan de barre omstandigheden van de Harzer winters, met hoge sneeuwdruk en harde wind. Als je goed kijkt, kun je ook de zogenaamde dode houtregeneratie ontdekken die kenmerkend is voor een natuurlijk sparrenbos met een hoog aandeel dood hout. Rottende boomstammen dienen als voedingsrijk zaaibed voor de nieuwe bosgeneratie. Op de bosbodem worden de zaailingen van de sparren meestal overwoekerd door grassen en bosbessen, terwijl ze zich bovenop een boomstronk vrij kunnen ontwikkelen. Dit geeft ze een "plek in de zon" in de ware zin van het woord. Als de oude boomstronk uiteindelijk is afgestorven, staat de spar die erop is uitgegroeid als op stelten.
Aan de linkerkant, een paar meter achter het houten trappetje, staat zo'n paalspar. Het pad leidt je al snel over een door het nationale park aangelegde promenade door een heideveldsparrenbos met enkele open heideterreinen. De sparren die hier slechts sporadisch en stuntelig groeien, getuigen van de barre omstandigheden in deze extreme habitat. Alleen bijzondere soorten zoals veenmos, katoengras of de razor's edge sedge kunnen hier overleven. Met een beetje geluk ontdek je in het veenmos de veenbes of de rondbladige zonnedauw, een insectenetende plant. Na het veengebied vervolg je je wandeling over schorssnippers door het sparrenbos. Houd links aan bij de volgende splitsing, steek de Oder over en ga bij de volgende splitsing rechtdoor. Na nog eens 500 meter steek je via een houten brug de Rotenbeek over.
Harz bergbeken
Beide stromen hebben een speciale kleur: bijna donkerbruin en pluizig met schuim. Wie denkt dat dit vuil in het water is, vergist zich. De beken in de Harz behoren tot de schoonste van Duitsland. Omdat deze beken, de Oder en de Rotenbeek, hun oorsprong vinden in de heidegebieden, zijn ze gekleurd door de natuurlijke stoffen van de heide: humuszuren en eiwitten. Dit betekent dat het water alleen visueel troebel is, maar toch zuiver en schoon. Blijf aan de linkerkant en loop door het bos, dat hier bijzonder fascinerend is door zijn samenstelling. Oude, dikke sparrenbomen in het dode hout vermengen zich met de nieuwe, frisse groene generatie van het bos. Je hebt het noordelijke einde van de Oderteich bereikt wanneer je de monding van de Rotenbeek bereikt. Vanaf hier keer je nu terug langs de westelijke oever.
